Zaten dağıtmaya meyilli bir grup dansçıya kafayı buldurursanız, al sana bir Climax. Güzel danslar, güzel müzikler. Güzel bass, güzel K A O S. Sangria?

2 1

İzleyiciler bitmek bilmeyen partide buluyor kendilerini. Partide müzik, dans, alkol, sex, şiddet, islamafobi, ensest, eşcinsel, fantezi, şiddet, gerilim ne ararsan hepsi var,  Cehennem tasviri söylendiği gibi etkileyici değil,  tanınmış kimselerin olmaması güzel olmuş, Silva karakteri gereksiz ön plana çıkmış, oda tek ünlü o olduğundan kaynaklanmış olabilir.  Büyük ekranda izlenmesi gereken bir film. Online izlerim, filan demeyin, gösterimden kalkmadan uğrayın. 

1 4

Bu film hakkında ne yazabileceğimi tam bilemiyorum. Kimileri filmi çok beğenmiş, kendilerine göre çeşitli göndermeler bulmuş ve anlamlar çıkarmışlar; kimileri ise filmi tamamen anlamsız ve can sıkıcı bulmuş. Öncelikle filmin kesinlikle can sıkıcı olmak için çekildiği açık. Beğenseniz de beğenmeseniz de böyle. Ya da belki de filmi tam olarak anlayabilmek için filmdeki kafalara benzer durumlar yaşamış olmak gerekir. Tabii bunlar tamamen bulanık. Bir film eğer insanlara farklı şeyler hissettirmeyi başarıyorsa muhakkak övgüyü hak ediyordur. Bu filmde de öyle bir durum var. Zaten Gaspar Noé hiçbir zaman normal bir sinemacı olmadı, bu filmde yaşanmış bir olaydan yola çıkıldığı söyleniyor. Yani durumlar ilginç, yaşanan kafaları tam olarak anlamak, bilmek lazım. Gaspar Noé bu noktada kullandığı tekniklerle gerçeğe epey yaklaşmış. Ama sonuç olarak; bittikten sonra, şimdi ben bu filmi niye izledim ki, ne gerek vardı diyebileceğiniz bir film.  Herkese göre değil.

0 0

Climax çok merak ettiğim ancak yönetmen koltuğundaki Gaspar Noé isminden dolayı uygun bir kafa beklediğim, izlemeyi hep ertelediğim bir yapımdı. Zira takip edenlerin malumu olduğu üzere Gaspar Noé hangi temada film çekerse çeksin sınırları zorlayan, seyirciyi sarsmak için elinden geleni ardına koymayan bir yönetmen. Görece olarak Gaspar Noé filmografisinin belki en hafif filmi olsa da Climax, her şeyden önce yetişkinlere yönelik içeriği ile hassasiyetleri olan ve belli yaşın altındaki seyircilerin uzak durması gereken bir yapım. İki ay gibi kısa sürede tamamlanan ve kadrosu -ana karakter hariç- oyunculuk deneyimi olmayan profesyonel dansçılardan oluşan film; Fransa’da yaşanmış gerçek bir olaya dayalı hikâyesinde 90’lı yılların ortasında üç günlük prova için şehir dışındaki bir yatılı okula gelen dans grubunun kendilerini anlaşılmaz biçimde bitmek bilmeyen bir çıldırmanın içinde bulmalarını konu ediniyor. Kırmızı tonun ağırlıkla kullanıldığı filmde neon ışıklarla, hareketli kamera kullanımıyla ve farklı açılardan yapılan çekimlerle görsel olarak, biteviye tekrar eden tekno müzikle de işitsel olarak seyirciyi sersemleten Climax; anlattığı ana hikâyesiyle ne kadar çarpıcıysa Noé’nin filme ustaca yerleştirdiği metaforlarla da bir o kadar dikkat çekici. Sembolik karakterler üzerinden semavi dinler arasındaki çatışmalara; Afrika’dan İsrail’e, Arap toplumlarından İngiltere’nin sömürgeciliğine, Doğu Bloğu ülkelerinin Komünist yönetim anlayışından, Nazizm’e hatta Trump Amerika’sının kirli politikalarına kadar ayrıntılarda saklı göndermelerle Climax çözülmesi dikkat isteyen son derece güçlü metaforlar içermesi bakımından alt yapısı güçlü bir film aynı zamanda. Özellikle ikinci bölümdeki dans koreografisiyle sanatsal anlamda göz dolduran film; genele hâkim olan rahatsız edici atmosferiyle her bünyenin kaldırmayacağı ama sinemada farklı deneyimler arayanların mutlaka izlemesi gereken bir yapım.
7,7/10

0 0