Her bir dakikası klişelerle dolu ve tüm gelişmeleri seyircinin istediği gibi kurgulanmış hatta trajik anları bile buna hizmet eden çocuksu senaryosuyla basit ancak bir şekilde izlemesi keyifli bir film Summerland. Savaşa katılan ebeveynlerin çocuklarının geçici ailelere verildiği II. Dünya Savaşı İngiltere’sinde geçen film; huysuz bir mikro biyolog olan Alice Evans’ın vasi tayin edildiği Frank ile olan birbirlerini kabullenme sürecini anlatıyor. 2005 Finlandiya yapımı Äideistä Parhain’de çok daha derinlikli bir biçimde işlenen savaş yılları çocuklarının dramına dayalı bu konuyu yavan bir senaryo ile ele alan ve gerekli dramatik derinliği sağlayamayan, karakterlerinin psikolojik dünyasını yeterince yansıtamayan film; bu eksikliklerini inandırıcılıktan uzak Alice karakterine can veren Gemma Arterton ile kapatmaya çalışmış. Ancak Summerland, daha en başından II. Dünya Savaşı yıllarında yaşanan trajik sonuçlara gebe bu “geçici aile uygulamasına” temellendirdiği kurgusuyla beklenenin aksine seyircisini üzmek yerine onu sıcak bir aşk ve dostluk hikâyesiyle mutlu etmek istediğini belli ediyor ve bunun için de klişelerine göz yummasını talep ediyor seyircisinden. Bu konuda amacına da ulaşıyor. Zira film, seyircinin istemediği hiçbir gelişmeye yer vermiyor ve onu LGBTI+ temayla süslediği hikâyesiyle mutlu etmek için elinden geleni yapıyor. İngiltere’nin falezleri ile ünlü Birling Gap bölgesine dair muhteşem manzaraları ile göz dolduran Summerland; ayrıntılara takılmadan izleyecekler için kafa yormayan sıcak hikâyesiyle keyifli bir Pazar kahvaltısı filmi.
6,8/10

0 0