La vie d'Adèle (Mavi En Sıcak Renktir) filmiyle tanıdığımız Adèle Exarchopoulos’un başarılı performansıyla göz doldurduğu ve bir genç kadınının yaşamının farklı boyutlarına odaklandığı iki yarıda iki farklı hikâye anlatan nefis bir “insan” filmi Rien à Foutre. İlk yarısında ucuz bilet satıp seyahat esnasında çalışanlarına çeşitli ürünler pazarlatarak kâr etmeyi amaçlayan ikinci sınıf bir havayolu şirketinde kabin amiri olarak çalışan genç ve güzel Cassandre karakteri üzerinden performans odaklı çalışmaya mecbur bırakılan havayolu çalışanlarının zorlu yaşam koşullarını, iş hayatında karşılaştıkları sorunları belgeselvari bir dille anlatan film; ikinci yarıda trajik bir kaza ile alt üst olmuş bir ailenin birlikte geçirdikleri birkaç haftalık süreye odaklanıyor. Seyircisini oradan oraya seyahat eden, gecesi gündüzüne karışmış işine bağlı bir kabin memurunun yüksek tempolu yaşam tarzı üzerinden dışarıdan cazip görünen bu mesleğin, çalışanlarını aslında ne kadar insanlık dışı bir hayata zorladığına dair ipuçları vererek oturduğu yerde yormayı başaran Rien à Foutre; bir anda dinginlik kazanıyor ve Fransız sinemasının o bildik notalarıyla çok yalın ve doğal bir aile dramına dönüşüyor. Öte yandan film; Cassandre’nın makyajları ya da vücut bakımı üzerinden hem iş kadını kimliğini hem de iş dünyasının kâr odaklı performans anlayışını sorguluyor. Zira film; Cassandre’yı mesai saatlerinde kendini on yıl yaşlandırmış ağır makyajıyla tebessüm edemeyen robotsu bir kadın olarak gösterirken iş dışında onu makyajsız ve dağınık saçları ile sevimli, uçarı, hayat dolu bir genç kadın olarak görmemizi istiyor. Gücünü sinemada pek işlenmemiş bir meslek grubunun iş koşullarını çok gerçekçi bir dille anlatıyor olmasından alan, ikinci yarısında ise çok samimi ve doğal bir aile içi ilişkiler temalı filme evrilen Rien à Foutre; sebep sonuç odaklı klasik hikâye, macera ya da heyecan arayanlara hitap etmese de sıradan bir insan yaşamının iki farklı boyutunu başarıyla aktarması bakımından izlemeye değer bir Fransız işi.
7,4/10

0 0