Bugün Ne İzledim

10 günde tüm bölümleri bitirdikten sonra bu film bomboş geldi.Finalinin üzerine hiçbirşey katmamış.Ortada doğru düzgün bir senaryoda yok.Kısa film bile olabilirmiş.Özetle vakit kaybı

3/10

Yakınlarda izlediğim Togo filminin yanından bile geçemez.Cgi teknolojisyle beraber köpek resmen dile gelmiş rol yapıyor.Eseride bilen biri olarak çok başarılı bulmadım doğrusu.Orta halli bir yapım.Doğa manzaraları hoşuma gitti.

5/10

Film çok karanlık ne olduğunu anlamakta zorluk çekiyor izlerken.Filme kendinizi kaptıramıyorsunuz.Vaktiniz varsa

3/10

İlk filmi daha çok beğendiğimi söyleyebilirim. İlk film daha gerçekçiydi. Hayatın içinden bir şeyler veriyordu. Ama ikinci filmde bilim kurgu fantastik bir şey denemeye çalışmış Cem Yılmaz. Olmuş mu biraz olmuş demek daha doğru olur.  Görsel açıdan hiçbir şey kötü görünmüyordu. Efektler  güzeldi.  Ama ilk filmde ki gibi tam bir etki vermedi bana.

Tahmin edilebilir bir kurgu, basit ve doğru dokunuşlarla nasıl kaliteli bir senaryo haline getirilirin örneği olmuş, bir çocuk filmine göre de bir hayli başarılı görsel efektlere ve animasyon sahnelerine sahip, dramatik bir film A Monster Calls. Ölmek üzere olan terminal kanseri hastası annesiyle birlikte yaşayan ve okulda zorbalığa maruz kalan Conor adındaki bir çocuğun, bir gece ansızın ormanın içinde gelen canavar görünüşlü devasa bir ağaç ile tanışmasını ve o ağacın Conor'a hikayeler anlatmasıyla başlıyor film. Kurgu tahmin edilebilir olsa da, Conor'un yaşadığı iç çatışma ve bilinçaltındaki suçluluk duygusunun tasvirlenişi çok başarılıydı. Anlatılan hikayelerin iyi insanlar da kötü şeyler yaparlar veya hiçbir şey görünün gibi değildir ana fikri, Conor'un yaşadığı psikolojik durumunun en güzel analiziydi ve sadece bu hikayeler bile Conor'ın bilinçaltında yaşadığı suçluluk duygusunu belli ediyordu. Basit ama zekice dokunuşlarla, kaliteli görüntü efekti ve grafiklerle ortaya çıkmış, çok büyük şeyler vadetmeyen ama vadettiğinin hakkını veren kaliteli bir film A Monster Calls.

7.4/10

Amerikan filmlerinden aşina olduğumuz sahneler vardır. Kanıt yoksa, çakal bir avukat güzel bir konuşma yapıp jüriyi kandırıyorsa, suç sırasında eşkiya gibi duran katil mahkemede sinek kaydı traş olup takım elbise ile geliyorsa hafifletici neden sayılması gibi klişeler (belkide doğrular) gibi sahneler vardır. Sanırım kendi yozlaşmışlığını kendileri bile kabul ediyordur. İşte burada karısı ve kızını kötü bir şekilde kaybeden Gerard Butler devreye giriyor. Hem katillerden, hem sistemden intikam almaya çalışıyor. 2. kere seyredişim, yanlışlıkla indirmişken seyredeyim dedim. En sonu hariç efsane bir yapım. 

7.3/10

Harika manzaralar, çok güzel müzikler var filmde. Absürt diyalogları ve güzel göndermeleri olan, keyifli bir macera filmi.

7/10

Büyük patmayı, evrenlerin oluşmasını, dinazor çağını resmetmesi ve kullandığı görsellik ile baya bir Kubrick kokan, başı boş şehirleri, köprüleri, boş sokakları göstermesiyle de bir nebze Fellini kokan, derdini anlatmaya çalışmış, şiirsel bir Terrence Malick filmi The Tree of Life. Büyüdükçe kirlenmek, varoluşsal sancılar çekmek... Film; bunları izleyiciye anlatmada sorun yaşamıyor, ama başından beri gösterdiği çok fazla monolog ve oluşum/meydana gelme sahneleriyle de bir bağ kuramıyor. Filmle ilgili her sahneyi anlamak zaten mümkün değil de, genel anlamda varoluşsal sancılar çeken iyi bir hristiyanın günah çıkartması diyebilirim film için. Filmle ilgili birçok yazı okudum, beni tatmin eden bir yazı çıkmadı. Metaforlar, alegorik anlatım vs görünen senaryo ile tutarlı gelmedi bana. Yine de kaliteli görsellik ve çekim tekniği hatrına ortalamanın bir tık üstünde seyir zevki veren bir film diyebilirim The Tree of Life için. Çok matah bir şey anlattığını düşünmüyorum.

6.5/10

1996’da Susurluk’ta gerçekleşen skandal trafik kazasıyla devlet, mafya, polis arasındaki kirli ilişkiler ortaya çıkmış; uzunca bir süre bu konu üzerinde çok yazılmış, çok konuşulmuştu. İşte Derviş Zaim 2000 yılında çektiği ikinci uzun metrajı Filler ve Çimen’de tam da bu konuya odaklanıyor ve devletin en üst tabakasından bir bakan, iş adamları, uyuşturucu kaçakçıları, yasa dışı terör örgütleri, mafya, polis gibi adları bir arada anılması bile kulağa tuhaf gelen kişi ve gruplar arasındaki kirli ilişkileri ustaca kurgulanmış çok katmanlı bir senaryo ile ele alıyor. Oldukça acemice teknik birkaç hatasına rağmen film, 90’lı yıllardan beri siyasi gündemi takip edenlere tanıdık gelecek ve bazı örnekleri maalesef hala hayatta olan çizdiği her bir karakter ile ülkenin iç acıtan birçok gerçeğini en çıplak haliyle ortaya koyuyor. İlk yönetmenlik deneyimi Tabutta Röveşata ile son derece başarılı bir filme imza atan Derviş Zaim’in yönetmenlik kariyerinin daha ikinci filminde böyle bıçak sırtı bir konuda böyle cesur bir film çekmesi takdire şayan elbette. Üstelik Zaim, yukarıda da belirttiğim gibi çok acemice birkaç teknik hataya rağmen son derece etkili bir kurgu, başarılı bir hikâye ve çok zengin bir oyuncu kadrosuyla taçlandırıyor filmini. İşin en acı yanı ise geçen yıllara rağmen ülkede hemen hiçbir şeyin değişmemesi, belki de daha kötüye gitmesi. 90’lı yıllarda devlet, mafya, polis üçlüsü canına okuyordu ülkenin. Şimdilerde mafyanın yerini cemaatler, polisin yerini bağımsız olamayan hukuk sistemi, devletin yerini ise bir tek adam aldı. “Filler oynaşırken olan çimenlere olur.” mottosunu başarıyla işleyen ve bunun altını fazlasıyla dolduran ismi ile müsemma çok başarılı bir politik gerilim filmi Filler ve Çimen.

7,8 /10

Tamam bu filmin benzeri çok ama bir öğlen vakti ortalamanın üstünde bir kalitede film izlemiş olmak gerçekten iyi oluyor.

7/10