Bugün Ne İzledim - 19Tufan03

Hiç tarzı olmayan bir tür ile karşımıza çıkan Danny Boyle imzalı Sunshine, özellikle yaratıcı/özgün konusu, teknik ve görsel becerisinin yüksek olduğu bir bilim kurgu filmi. İlk yarısında yakaladığı kaliteyi ve merak güdüsünü ikinci yarısında kaybedip klişelere sarılan ve bulduğu fikrinin ve ilk yarısının devamında hakkını veremeyen bir film. Konu: Güneş'in giderek yok olması dünyamızı ve insanların hayatını tehlikeye atmaktadır. Görevleri nedeniyle Güneş'e nükleer bomba götüren Icarus 1'den ise yıllar geçmesine rağmen haber yoktur. Bu durumda, Kaptan Kaneda önderliğinde Icarus 2 ekibi oluşturulur ve dünyayı ve insanların geleceğini kurtarmak için nükleer bomba ile Güneş'e doğru yola çıkarlar. Özellikle, ilk yarısında sadece Uzay'ın ve sonsuzluğun gergin atmosferini izleyiciye geçirip izleyiciyi heyecanlandıran ve geren film, görsel ve teknik anlamda başarısıyla da filmin devamı için umut veriyor. Ancak, filmin ikinci yarısında özellikle bu tarz filmlerde sıkça gördüğümüz, kafayı yiyen ve ekip arkadaşlarını öldürmeye çalışan karakteriyle de maalesef  heves kaçırıyor ve klişelere sarılıyor. Toparlamak gerekirse, izlediğime pişman olmadığım ama klişelerinin ve devamının canımı sıktığı, sadece ortalamanın üstünde seyir zevki verdiğini düşündüğüm bir bilim kurgu filmi Sunshine.

6.8/10

Masalımsı filmlerin usta yönetmeni Guillerme Del Toro'nun ilk uzun metrajı olan Cronos, yönetmenin diğer filmlerinde olduğu gibi ucundan kıyısından hayranı olduğu Victor Erice kokan, vampir filmi olmasına rağmen dingin ve masalımsı anlatısıyla diğer vampir filmlerinden sıyrılmayı başaran ve yönetmenin ilk uzun metrajı olmasını da göz önüne aldığımızda, ortalamanın üstünde kalitede olduğu tartışmaya açılmayacak kadar başarılı bir fantastik dram filmi. Konu: Antikacı dükkanında yapıştığı kişiye gençlik veren ve ama aynı zamanda da onu esir edip kana susatan bir hale getiren mekanik bir oyuncak bulan Jesus Gris, artık o oyuncağın esiri olmuştur ve vampir olmak için geri dönülmez bir yola girmiştir. Film, kısa süresine rağmen ele aldığı dönüşme hikayesini acele etmeden, dingin ve başarılı bir anlatıyla izleyiciye sunuyor. Jesus Gris'in dönüştükten sonra torunuyla ilk kez karşılaştığı sahne ile de, Victor Eric'in Arı Kovanı'nın Ruhu filmindeki Frankestein & Ana sahnesine ve ilham perisi olan Victor Erice'e selam çakıyor Del Toro. Her ne kadar tahmin edilebilir bir kurguya sahip olsa da, klişelerden sıyrılmış özgün konusu, başarılı mekanik tasviri ve masalımsı atmosferinin güzelliğiyle izleyiciden geçer notu fazlasıyla alıyor ve ilerde bu türde çok başarılı işlere imza atacağının sinyallerini veriyor Guillerme Del Toro.

7.3/10

Haksızlık edildiğini düşündüğüm eserlerde bugün Back to the Future, Forrest Gump ve The Contact gibi çok başarılı filmlerin usta yönetmeni Robert Zemeckis imzalı, korku komedinin en başarılı örneklerine girecek kalitede, kendisine has mizah anlayışı, özgün komedi sahneleri ve özellikle efektte yakaladığı kalite ile adından söz ettirmiş Death Becomes Her var. Konu: Doktor nişanlısı Ernest'i yakın arkadaşı Mad ile tanıştıran ve daha önce tanıştırdığı sevgililerini de arkadaşına kaptıran Helen için evlenmesinin tek yolu, nişanlısının Mad ile tanışarak Mad testini geçmesidir. Ancak, testi geçemeyen Ernest, Mad ile evlenir ve bir kez daha Mad'e sevdiğini kaptıran Helen artık aklını oynatmak üzeredir. Film, bütün bu gotik komedisinin altında günümüz güzellik algısını ve dış güzelliğe verilen paha biçilemeyen değeri eleştiriyor. İnsanın insani duygularına ket vurmasını, yaşının tadını yaşamamasını, popülerliği ve ilgiyi ekmek ve su gibi hayati ihtiyaç olarak görmesinin yanlışlığını anlatıyor ve eleştiriyor. Bunu yaparken izleyiciyi eğlendirmeyi zaman zaman da ürpetmeyi ihmal etmiyor ve hatta oyunculuklara da doyuruyor. Görsel efektte yakaladığı başarı ile de adından söz ettiren film, aynı zamanda Akademi'den En İyi Görsel Efekt Oscarını da kazanarak, bu alanda yakaladığı başarının sağlamasını yapıyor adeta. Ayrıca filmin makyajdaki kalitesini de es geçmemek lazım. Merly Streep, Goldie Hawn, Bruce Willis ve Isabella Rossellini gibi güçlü isimlerin hakkını veren film, belki de içinde bulunduğu dönemde çok fazla iyi film olmasından mütevellit, hak ettiği değeri görmediğine inandığım çok kaliteli bir korku komedi filmi.

7.7/10

Uyuşturucu bağımlılığı temalı filmlerden biri olarak bu tarzdaki filmlerden farklı bir derdi olmayan Candy, Heath Ledger'ın yine oyunculuğunu konuşturduğunu, Abbie Cornish'in ise meleklere taş çıkartacak güzelliğiyle izleyiciyi büyülediği, uyuşturucu bataklığında debelenen iki sevgilinin günden güne erimesini ve çaresizliğini anlatan ve uyuşturucu karşıtlığı görevini yerine getiren Avustralya yapımı sert bir dram filmi. Konu: Birbirlerini çok seven ve aynı zamanda sanat ile ilgilenen Candy ve Dan çifti, ellerine geçen her parayı uyuşturucuya yatıran ve bir yandan da uyuşturucu bırakmaya çalışırken, diğer yandan da maddi sorunlarla boğuşan bir çifttir. Uyuşturucuyu bırakamadıkları her gün, Dan ve Candy'nin aralarındaki o sıkı bağ gevşer ve zamanla birbirlerini üzmeye başlarlar. Öncelikle, bu her ne kadar dramatik bir film olsa da, özellikle hikayenin ilk yarısında birkaç sahnede beni güldürmeyi başardı film. Dan'in televizyon izlemeye çalıştığı sahneler özellikle çok komik ve eğlenceliydi. Bununla birlikte, hayatları daha da kötü hale gelen ikilinin, her defasında uyuşturucuyu bırakmaya çalışmaları ama bunun üstesinden gelememeleri filmin ve bu illetin en acı ve dramatik yüzü olarak karşımıza çıkıyor. Bu bağlamda, film uyuşturucu karşıtlığı konusunda vermek istediği mesajı vermekte sorun çekmiyor. Türün ve temanın diğer örneklerinden daha matah bir şey söylemeyen film, gerçekçi olay örgüsüyle uyuşturucunun nasıl bir illet olduğunu çarpıcı bir dil ile izleyiciye anlatıyor.

7.3/10

Bulduğu yaratıcı fikri geliştirmekte ve mantığa oturtmakta sıkıntı çekmesiyle fazla revaçtaki zorlama İspanyol gerilimlerini andıran I Care a Lot, yaşlıları dolandırmak gibi irite edici bir konuyla izleyici karşısına çıkıyor ve her ne kadar irite edici olsa da, özgün ve iyi bir film olmak için doğru bir konuyu odağına alan bir film hissiyatı oluşturuyor en başta. Dominant kadın rolüyle Gone Girl'deki karakterinin devamı niteliğinde bir rolle, ki itiraf etmek gerekir bu rollere çok yakışıyor, Rosamund Pike çıkıyor karşımıza. Oyuncu tercihi konusundaki başarıyı geçerek, işleniş, sunum ve kurgusal tutarlık olarak fazlasıyla sınıfta kalan film, güçlü kadın imajını nerdeyse super hero filmlerinden çıkmış, her şeyi çözen, sürekli şansı yaver giden ve dış dünyanın ona karşı aptallaştığı kadın karakteriyle maalesef ki bulduğu konunun hakkını veremiyor. Özellikle, ilk çeyrekten sonra iyi düşünülemediği ve kurgulanamadığı için klişelere sarılmak zorunda kalan film, son çeyrekte ortaya koyduğu mantık hatalarıyla izleyiciyi filmi bırakmaya zorluyor adeta. Kurgusal olarak tutarsız, bulduğu fikrinin hakkını verememesinin yanı sıra ortalamanın üstünde seyir zevki verdiği tartışma açık bir film I Care a Lot.

6/10

Vebanın/salgının ve aç kurtların kol gezdiği Pagan inanışına sahip bir Estonya köyünde, şeytana ve kötü ruhlara esir olan insanların yaşadığı, içerisinde fazlasıyla karmaşık metaforlara ve aynı zamanda da başarılı sinematografiye sahip Estonya yapımı bir festival filmi November. Her ne kadar ilkel bir köydeki bir aşk hikayesini anlatsa da, filmin tuhaf dili ve metaforlarda fazla debelenmesi filmden keyif almamı engelledi. Çekim tekniği ve sinematografi dışında, beğeneceğim ve seveceğim bir film değil. Genel severlerinin filmi abarttığını düşünüyorum.

6/10

İmdb'deki şaşalı puanı yüzünden izleme listesine aldığım, rutin iş dünyasının sıkıcılığına ve motonluğuna karşı gelmeye çalışan bir adamın hikayesini anlatan, birkaç sahnesi dışında genel severleri kadar sevmediğim, eğlenmediğim ve biraz fazla abartıldığını düşündüğüm bir ofis komedisi Office Space. Konu: Amirinden mobbing yiyen, orta yaş krizine girmiş ve aynı zamanda da mutsuzluğu yüzünden bir gün ansızın tepeden tırnağa boşvermiş ve umursamaz bir adam olan Peter Gibbons'ın hikayesini anlatıyor film. 

6.5/10

Kıyıya vuran iki deniz kızının gece kulübünde çalışmaya başlamasını anlatan, yaratıcı fikri ve müzikal sahneleriyle hoş, fikrinin hakkını tam manasıyla verememesine rağmen izlemesi keyifli bir fantastik öykü Corki dancingu. Konu: Srebrna ve Zlota kıyıya vuran iki deniz kızıdır. Onları bulan gece kulübü müdürü ise, kızları her kendi mekanında çıkarmaya başlar. Kızlar sayesinde müşteriler artarken, aynı zamanda da kızlar ve bazı çalışanlar arasında yakınlaşmalar başlar. Her şeyden önce, gece alemlerinin maddi kazanç uğruna akla gelen her şeyi temaşaya çevirebilecek kadar ahlaksızlaşabileceğini gösteren film, aynı zamanda da farklı bireyler olmanın toplumda nasıl karşılanacağını ve farklılıklarımız ile yaşamanın zorluğunu anlatıyor. Başarılı fikri, hoş müzikal sahneleri, değindiği sorunlar ve yaptığı eleştiriler ile iki deniz kızının ortalamanın üstünde seyir zevki veren fantastik öyküsü.

6.8/10

Türün diğer filmlerinden farklı bir şey sunmayan, özellikle Cronenberg'in Spider'ına benzerliğiyle dikkat çeken, kısa süresine rağmen fazlasıyla ağır akan, ama tüm bunların yanında başrol oyuncusu Sean Harris'in nefis oyunculuğuyla gözlerdeki pası sildiği, ortalamanın üstüne çıkamamış bir psikolojik gerilim filmi Possum. Konu: Annesini ve babasını çocuk yaşta kaybeden, aynı zamanda amcası olan üvey babası ile birlikte yaşamaya başlayan Philip, yıllar sonra terkettiği yere üvey babasının yanına döner. Çocukken bölgede yaşıtlarındaki bir çocuğun öldürülmesinin travmasını atlatamayan Philip, döndükten sonra buna benzer bir cinayete daha şahit olur. Yaşadığı travma git gide büyürken, Philip ve üvey babası arasında gerilimli bir çekişme başlar. Yazının başında da belirttiğim gibi, ben bu filmi Spider'a çok benzettim. Özellikle Philip karakteri ve Spider'ın başrol oyuncusu Ralph Fiennes'ın karakterleri birbirinin aynısı nerdeyse. Her ne kadar oyunculuğa doysam da, anlatı ve kurgu beni tatmin etmedi.

6/10

Sanat filmi olmasından mütelevellit, insanların sevmek ve övmek için sebepler aradığı filmlerden biri diye düşünüyorum The Souvenir için. Konu; kendisini keşfetmeye çalışan utangaç ama aynı zamanda hırslı bir sinema öğrencisinin, güvenilmez bir adamla yaşadığı ilişki ve ilişkiyi yürütme çabasının kendisine verdiği zararı anlatıyor film. Yüksek çoğunluğu duygusuz ve sıradan geçen film, yer yer de kopuk bir anlatıyla izleyiciye sunuluyor. 2019 yılın en abartılmış filmlerinden biri demekte sakınca görmüyorum The Souvenir için.

6/10